دمنوش قاصدک 111 حاوی ریشهی قاصدک و نعنا فلفلی بوده و منبعی غنی از ویتامینها و مواد معدنی از جمله مقادیر مناسبی از کلسیم است. این دمنوش به درمان دردهای عضلانی، بیاشتهایی، ناراحتی معده، گاز روده، سنگ کیسه صفرا، درد مفاصل، اگزما و کبودی کمک میکند. دمنوش قاصدک برای کاهش عفونتها، به ویژه عفونتهای ویروسی، همچنین به عنوان یک تقویتکنندهی خون و تقویتکنندهی گوارش استفاده میشود. ریشهی قاصدک دارای اثر ادرارآور طبیعی است و به کبد شما اجازه میدهد تا سموم را سریعتر دفع کند. ترکیب نعنا فلفلی در این دمنوش به خواص آن افزوده است. این گیاه ضد اسهال و استفراغ، ضد نفخ، مقوی معده و خوشبوکنندهی دهان است و در رفع خستگی، رفع ناراحتیهای کیسهی صفرا، رفع بیماریهای ریوی، بهبود تنگی نفس، آسم و سرفه مؤثر است.
- کمک به بهبود کم خونی
- کمک به کاهش عفونتها
- پیشگیری از پوکی استخوان
- منبعی غنی از ویتامینها و مواد معدنی
- ادرار آور طبیعی و کمک به دفع سموم
پروانه را جدا کرده و بر روی لبه فنجان یا لیوان قرار دهید. به مقدار دلخواه آب داغ (80 درجه) اضافه نمایید و مدت 5 دقیقه اجازه دهید تا دمنوش شما آماده شود.
موارد احتیاط و منع مصرف
- این دمنوش برای درمان بیماریها نمیباشد. با مصرف متعادل، از خواص ارزشمند آن بهرهمند شوید.
- مصرف ریشهی قاصدک، در بزرگسالان در حد اعتدال بیخطر است، اما برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی از جمله سوزش معده، اسهال، ناراحتی معده و تحریکات پوستی را تجربه کنند.
- گیاه قاصدک در برخی افراد میتواند سبب بروز واکنشهای آلرژیک از جمله التهاب دهان یا پوست بدن در افراد حساس شود.
- مصرف در دوران بارداری و شیردهی با مشورت پزشک و به صورت محدود باشد.
- ریشهی قاصدک حاوی سطوح بالایی از استروژن طبیعی به نام فیتواستروژن است و مصرف طولانیمدت آن میتواند سبب کاهش قدرت باروری در زنان و میزان تستوسترون در مردان شود.
- نعنا فلفلی حاوی منتول است و زیادهروی در مصرف فرآوردههای حاوی نعنا فلفلی میتواند زخم معده را تشدید کند.
- افراد دارای ریفلاکس معده یا سایر مشکلات گوارشی با احتیاط و طبق نظر پزشک مصرف کنند.
تداخلات دارویی
ریشهی قاصدک و نعنا فلفلی میتوانند با داروهای زیر تداخل ایجاد کنند:
- داروهایی که کبد آنها را متابولیزه میکند.
- داروهایی که بیماران مبتلا به قند خون مصرف میکنند.
- پپسید، زانتاک و سایر داروهایی که اسید معده را کاهش میدهند.
- سیکلوسپورین که دریافتکنندگان عضو پیوندی برای جلوگیری از پسزدن عضو مصرف میکنند.
- داروهای ضد افسردگی مانند الاویل (آمیتریپتیلین).
- داروهای ضد روانپریشی مانند لیتیوم و هالوپریدول.
- داروهای ادرارآور مانند لاسیکس (فوروزماید).
- داروهای پیشگیری از بارداری مبتنی بر استروژن.
- داروهای استاتین مانند مواکور (لوواستاتین) و لیپیتور (آتورواستاتین).
- آنتیبیوتیکهایی مانند سیپرو (سیپروفلوکساسین) و پنترکس (انوکساسین).
ریشهی قاصدک، نعنا فلفلی.
ثبت دیدگاه