بارهنگ حاوی ترکیبات موثری از جمله فلاونوئیدها، آلکالوئیدها، ترپنوئیدها، مشتقات فنولیک اسید، گلیکوزیدهای ایریدوئید، اسیدهای چرب، پلی ساکاریدها و ویتامینها است که به اثرات درمانی خاص آن کمک میکند. این گیاه سرشار از فیبر است و باعث کاهش اشتها میشود. مصرف آن همراه با آب قبل از وعدههای غذایی میتواند منجر به کنترل اشتها و سیری طولانی مدت شود و در نهایت به کاهش وزن افراد کمک نماید.
بارهنگ به عنوان یک التیامدهندهی پوست و همچنین یک عامل ضد زخم، ضد دیابت، ضد اسهال، ضد التهاب، ضد درد، ضد باکتری و ضد ویروس موثر است. همچنین به عنوان یک آنتیاکسیدان و از بین برندهی رادیکالهای آزاد مورد استفاده قرار میگیرد و میتواند در بهبود خستگی و پیشگیری از سرطان مفید باشد.
- دارای خواص آنتیاکسیدانی و ضد التهابی
- نرمکننده سینه و رفع خشونت حلق و گرفتگی صدا
- مفید برای ریه و بهبود علایم سرفه و آسم
- مؤثر در بهبود ریفلاکس و برگشت غذا به مری
- مؤثر در رفع انسدادهای کبد، کلیه و مثانه
- مؤثر در التیام زخمهای دستگاه گوارش از جمله زخم روده
- برای کاهش اشتها، یک قاشق چایخوری دانه بارهنگ را ۳۰ دقیقه در یک لیوان آب خیس کنید و قبل از وعده غذایی میل کنید.
- برای رفع خشونت حلق و گرفتگی صدا به صورت دمنوش میل کنید. برای اثربخشی بهتر میتوانید با بهدانه ترکیب کنید.
موارد احتیاط و منع مصرف
- در دوران بارداری بهتر است از دانه بارهنگ استفاده نکنید. زیرا ممکن است باعث تحریک رحم و سقط جنین شود.
- مصرف بیش از اندازه بارهنگ ممکن است باعث اسهال یا سایر مشکلات گوارشی شود.
- زیادهروی در مصرف بارهنگ میتواند باعث کاهش فشار خون شود.
- مصرف متعادل بارهنگ و دمنوش آن برای مشکلات ریه مفید است، اما مصرف بیش از حد آن مضر ریه است (بیش از 10 روز مداوم مصرف نشود).
- مصرف بیرویه بارهنگ برای طحال و ریه مناسب نیست و بهتر است همراه با عسل و مصطکلی مصرف شود تا آسیبهای آن به ریه به حداقل برسد.
تداخلات دارویی
- بارهنگ به علت داشتن موسیلاژ فراوان, جذب لیتیم را مهار میکند.
- بارهنگ با داروهای ضد اسهال مانند دیفنوکسیلات و فرآوردههای حاوی ترکیبات شبه مرفین به علت امکان انسداد روده نباید مصرف شود.
ثبت دیدگاه